Meer Hong Kong (29 maart 2019)

De hoestdrank heeft blijkbaar geholpen: Martijn heeft veel beter geslapen en als een gevolg daarvan Karin ook. We voelen ons dus vanochtend een stuk fruitiger en gaan enthousiast ontbijten bij Café Revol. Nouja, eigenijk brunchen: Karin heeft Martijn een paar uur extra laten slapen en het is al best laat als we aanschuiven voor een chique, lekkere brunch. En daarna is het tijd voor Cultuur (grote C). Of Oude Meuk. Kortom: we gaan het Hong Kong History Museum bezoeken.
En dat is ondanks een wat suffe buitenkant en een nog suffere eerste indruk (we komen via de achteringang terecht op de conferentie-verdieping, die er gedateerd uitziet) echt een uitstekend museum! Hier en daar wat gedateerd, maar met veel en duidelijke informatie, mooie stukken en een grote diversiteit aan type tentoonstellingen (veel stukken, diorama’s, afbeeldingen, filmpjes etc.). Het museum neemt ons mee vanaf de prehistorie tot 1998, als Hong Kong na een 100-jarige regering door de Britten terug wordt gegeven aan de Chinezen. Geen eenvoudige periode, die laatste tijd en we zien de worsteling van het museum om zo feitelijk mogelijk te blijven. Vooral het deel met de tentoonstelling over de ‘inheemse’ bevolking en hun dorpjes, geloof en gebruiken is heel erg interessant en als we weer op ons horloge kijken is het ‘zomaar’ half 2!
We bekijken de laatste dingen en gaan dan laat lunchen bij ons ontbijt-café. Na een beetje extra pauze en een drankje extra (het is vandaag benauwd: warm, grijzig, vochtig en zonder wind) besluiten we naar Shanghai Street te lopen. Deze straat is vooral bekend door de vele keuken- en kookwinkels die er zitten en vooral Martijn amuseert zich kostelijk met dwalen en kijken. Hij koopt wat kleinigheden voor zichzelf en verder kijken we vooral onze ogen uit. Niet alleen in de kookwinkels: in de straat staat ook het Red Brick House, één van de oudste stenen gebouwen in Hong Kong die nog op zijn plaats staat. En een stukje verderop vinden we de Fruit Market, waar we opnieuw fruit èn groenten vinden die we niet eerder hebben gezien. En als laatste gaan we naar ProTrek, een bescheiden winkel met hardloopspullen, waar Martijn een nieuwe hardloopshirt cadeau krijgt van Karin. Voor bij zijn nieuwe hardloopschoenen (die hij in Melbourne kocht).
En dan gaan we lekker thee drinken in het hotel en bedenken waar we gaan eten vanavond. Dat wordt Carpaccio, een Italiaan die in een winkelcentrum aan Nathan Road zit. En we gaan ‘echt’ uit eten. Met een voor- en hoofdgerecht en een wijntje erbij. Want officieel is het morgen onze laatste avond op reis, maar dan moeten we op tijd door naar de luchthaven. En vanavond hebben we de tijd. Die nemen we dan ook. Het eten is lekker, net als de wijn en we praten na over Hong Kong, China en de rest van de reis. Het zit er bijna op?!