Theehuizen en een park (meer Chengdu, 20 maart 2019)

De luchtkwaliteit blijft helaas behoorlijk beroerd (een heel goed idee, die maskertjes, en aangezien de Chinezen ons toch al raar vinden, kunnen we er wel mee leven dat ze die ook raar vinden), maar het is wel lekker zonnig vandaag. Niet heel warm, maar wel prima weer om een klooster te bezoeken. En er is genoeg te zien in het boeddhistische Wenshu klooster. Het is oorspronkelijk uit de 7e eeuw, maar de meeste gebouwen zijn in de loop der eeuwen minimaal één keer herbouwd. Inderdaad: brand. De laatste grote herstelperiode was rond 1706, dus we zijn nog steeds behoorlijk onder de indruk. En er zitten nadelen aan bouwen in hout, maar het ziet er wel enorm charmant uit!

We zijn er vroeg en we nemen de tijd om alles rustig te bekijken: de beelden, de tuin (met tientallen schildpadden in een enorme vijver), een bieb, een zolder met prachtig versierde balken… Op veel plekken mag je niet fotograferen en we houden ons er braaf aan. Als zij relaxed kunnen zijn over het feit dat we onze toeristische neus overal insteken, dan zullen wij ons zeker netjes gedragen! De bewerkte houten ‘hamer’ (een soort boomstam) waarmee de klok wordt geluid maakt indruk, net als de hoeveelheid bloemen overal. Chengdu is veel groener dan de afgelopen plaatsen. Overal klinken ook vogeltjes. Gisteren bij de panda’s zagen we zelfs een goudfazant in het wild! Zo exotisch wordt het hier niet, maar de kleine zangvogeltjes zijn ook prachtig gekleurd en het is een sport om ze te spotten!

Als we zijn uitgekeken is het tijd voor een kopje thee in de theetuin. Op een nogal vasthoudend figuur na, die uit alle macht probeert een foto van Karin te maken, is het er heerlijk ontspannen en de jasmijnthee is uitstekend. Als we een pot hebben leeggeschonken en opgedronken vertrekken we via een korte stop in het hotel naar een klein restaurantje in de straat van het hotel. Het is lunchtijd en één van de tentjes serveert zo te zien prima dumplings.

Als er voor staan beginnen we van een afstandje de kaart te ontcijferen. Ok, dat zijn de dumplings. En dan is die met prei en varkensvlees en die met rundvlees en … ‘Can I help you?’. Een keurige voorbijgangster is naar ons toegelopen. Ehm, we denken dat we het weten en we vertellen haar wat we denken. Ze corrigeert ons één keer, maar we zijn erg trots op onszelf. En ook blij dat ze onze bestelling wil doorgeven aan de mevrouw die absoluut géén Engels spreekt. ‘You happy? Than I go’ zegt ze. En ja, wij zijn happy. Zeker als we de dumplings hebben gegeten: geserveerd in een heerlijke soep!

Na de lunch (we zijn 4,5 hele euro armer) pakken we een metro. Het is weer om naar het park te gaan en als wij dat vinden, vinden de Chinezen het meestal zéker. We gaan naar het People’s park en wat we hopen gebeurt: we kijken echt onze ogen uit! Naast het gebruikelijke kaarten, mahjong en go spelen (wat onder grote belangstelling egbeurt, zeker als het een ‘goed’ of spannend potje is) zien we in een soort circkel meerdere gezelschappen opgesteld staan. Elke groep heeft een specifiek vak gekregen en er achter staat een Decibel-meter opgesteld die het actuele geluidsnivau aangeeft! En elke groep maakt… muziek. We zien een klein vrouwtje met een sing-star microfoon en een man met een strijkinstrument met een paar snaren die keihard vals gillen door de micorfoon. Een dansgroep die een soort versnelde taichi doet. Een groep waar afwisselend groepjes of solisten optreden met danseres(sen) ervoor. En twee groepen met heren (en een dame) ij uniform die zo te horen een soort patriottische liederen zingen, waar achter druk met Chinese vlaggen wordt gezwaaid. Ze krijgen luid applaus.

We maken foto’s en een paar filmpjes en zijn blij dat onze mondkapjes onze opengevallen monden bedekken. Dit is ongelooflijk… Net als het tafereel dat we even verderop aantreffen. Langs het pad zijn A4-tje opgeprikt waar een geboortedatum, lengte en een telefoonnummer zijn te herkennen. Heel soms ook een foto, maar meestal niet. Er voor lopen vooral vrouwen (zeg maar: de mama-leeftijd) die het aanbod bekijken. Het is een soort datingsite, zeggen we tegelijk! We hebben het op tv gezien: ouders proberen op deze manier hun zoon of dochter aan de moeder brengen (want die lijkt de keuringsdienst in kwestie)! We bekijken het geheel met stijgende verbazing en maken wat foto’s. Af en toe afgeleid door mensen die met ons op de foto willen of zoals één mevrouw aan onze jas trekken en met gebaren en cijfers er achter proberen te komen hoe lang we zijn. Hoofdschudden volgt: zo lang. Als we dan naar elkaar wijzen wordt er geknikt, ja als zo’n idioot lange vrouw dan moet je wel een nog idioot langere man natuurlijk!

Verderop zien we meerdere mannen met een enorme penseel met water tekens op straat calligraferen. Het verdampt deze kunst, maar is er niet minder mooi om. Eén man krijgt wel allerlei discussies, dus we vragen ons af wat hij op straat kalkt. We dwalen verder. Een bonsai tuin. Een orchideën tuin (waar de bloemen nog niet zijn verschenen). Een meertje waar boortjes rondjes varen: we wimpelen het aanbod af. En stampvolle theehuizen, waar helaas geen enkele tafel meer voor ons is te bekennen. Wel vrolijke kindjes die ‘hello, hello’ naar ons roepen en nieuwsgierige blikken van de vaders en moeders.

Ok en dat was dan één park… We zijn weer eens vol indrukken en overleggen even. We willen eigenlijk ook geen thee meer; we willen koffie. En op tijd slapen. Dus nemen we de metro naar het moderne deel van de stad waar we eergisteren ook waren. Daar halen we koffie, pinnen wat extra voor de komende dagen, bekijken wat winkels (opvallend: sportkledings is hier meer lifestyle-kleding dan echt sportkleding!) en gaan dan borrelen… bij de Belg! Ja echt, we vinden The Abbey en daar hebben ze bier (lokaal en belgisch), gin & tonic, frietjes, kip-quessadila’s en omdat het happy hour is nóg een (gratis) bier en gin & tonic. En dan voor de zekerheid nog een beetje eten, want we staan na twee hele drankjes behoorlijk op ons hoofd. Vrolijk pakken we daarna een metro, organiseren onze zooi en maken ons op voor een nachtje prima slaap èn het niet-zelf georganiseerde vervolg van onze reis!